ေက်ာင္းစာဆိုတာထက္ ေဘာလံုးကန္ေနရတာကို ပိုျပီးၾကိဳက္တယ္
သို ့ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို စာဖတ္ဖို ့ဆြဲေခၚနိုင္ခဲ့သူကေတာ့ လက္ဦးဆရာျဖစ္တဲ့ စာၾကည့္တိုက္တာ၀န္ခံ ဆရာဦးေဌးျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို ့အိမ္က ေက်ာင္းနဲ့ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းထဲမွာ အျမဲေဆာ့တတ္တဲ့ ေမ်ာက္လြဲေက်ာ္ေပါ့ဗ်ာ..
ဒါကိုသိတဲ့ ဆရာက စာၾကည့္တိုက္ေသာ့ကို အပ္ျပီး စာၾကည့္တိုက္လုပ္ထားတဲ့အခန္းကို သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ခိုင္းတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေၾကာက္ေတာ့လုပ္ရတာေပါ့။ေနာက္ေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ထဲက ဓာတ္ပံုေတြပါတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္တယ္။သတၱ၀ါမ်ားအေၾကာင္းပံုျပ စာအုပ္ေလးပါ။အဲဒီကေန ေရႊေသြးတို ့ မိုးေသာက္ပန္းတို ့ဖတ္တယ္။ေနာက္ပိုင္း ကာတြန္းမ်ိဳးစံုဖတ္ျဖစ္လာတယ္။
အတန္းၾကီးလာတာနွင့္အမွ် စာဖတ္နုန္းတက္လာသလို ရုပ္ပံုထက္ စာသားအေၾကာင္းအရာကို စိတ္၀င္စားလာတယ္။၀တၳဳေတြကုိေတာ့ ရွစ္တန္းေလာက္မွ စျပီးဖတ္ျဖစ္တယ္။ပထမဆံုးဖတ္ျဖစ္တာကေတာ့ ယု၀တီခင္စိန္လွိဳင္ စာအုပ္ေပါ့။ေနာက္ပိုင္း အေထာက္ေတာ္လွေအာင္ကိုဖတ္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဆရာနႏၵသိန္းဇံ တို ့ေယာနသံဇင္ေယာ္တို ့ကို ဖတ္ျဖစ္တယ္။ဒီလို စာမ်ိဳးစံုကို ဖတ္လာရင္းကေန စာဖတ္ရတာကို သေဘာက်လာတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ဘိုးဘြားေတြကလည္း ေက်ာင္းဆရာေတြဆိုေတာ့ စာသာဖတ္ေနရင္ ထမင္းကို အိပ္ယာထဲလာေကၽြးတာ။
ဒီလိုနွင့္ပဲ ေဘာလံုးကန္ရင္း တစ္ဘက္က စာဖတ္၀ါသနာပါသြားေတာ့တာပဲဗ်ာ...
စာဖတ္အားေကာင္းလာတာနွင့္အတူ ေက်ာင္းစာမွာပါ ေတာ္လာခဲ့တယ္။သို ့ေသာ္လည္း ထိပ္ပိုင္းမွာေတာ့ မပါဘူး။သာမာန္ထက္ပိုတဲ့အဆင့္ပါပဲ။
စာဖတ္ျမန္လာတဲ့အခါ စာကိုေတြးလာတယ္။စဥ္းစားလာတယ္။သံုးသပ္လာတယ္။ေကာင္းတာကိုေရြးတတ္လာတယ္။
ဒီလိုနွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ ကိုေျပာင္းလဲေစမဲ့ ၁၉၉၅ ကိုေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။သာမာန္ေလာက္သာ ထူးခ်ၽြန္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္က စာဖတ္နုန္းျမင့္မားလာတဲ့အခါ ေက်ာင္းစာဆိုတာကို က်က္စရာလို ့မထင္ေတာ့ပဲ ေလ့လာစရာတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲနို္င္ခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္လဲ ဘာသာရပ္ေပါင္းစံုမွာ ထူးခၽြန္တဲ့လူငယ္ေလးျဖစ္လာတယ္။ပိုက္ဆံကလည္း မရိွေတာ့ က်ဴရွင္ေတြ ၀ိုင္းေတြလည္း သူမ်ားလို မတက္နိုင္ဘူး။တစ္ေန ့တာလုပ္ငန္းကေတာ့ ေက်ာင္းသြား စာဖတ္ ေဘာလံုးကန္ေပါ့။
ဒီလိုေနထိုင္လာရင္းကပဲ စာေမးပြဲေျဖခဲ့တယ္။ကံေကာင္းစြာနွင့္ ဂုဏ္ထူးေတြပါျပီး ေဆးေက်ာင္းသားျဖစ္လာတယ္။ေဆးေက်ာင္းမွာလည္း ကဗ်ာဆရာေယာင္ေယာင္ပါပဲ။
အျပင္စာေတြဖတ္ရင္း တစ္ဘက္က စာေမးပြဲေတြ ေျဖခဲ့တာေပါ့။
ဒီလိုနွင့္ ဆရာ၀န္ျဖစ္လာတာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုခ်င္တာက စာဖတ္ဖို ့သာလိုပါတယ္။ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ ့ဘာသာ ေတြးေတာဆင္ျခင္ရင္း ဘ၀ဆိုတာ အလိုလိုေရြးခ်ယ္တတ္လာပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ အားလံုးကိုေျပာျပခ်င္တာက ေကာင္းေသာစာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆိုးေသာစာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖတ္ျဖစ္ဖို ့က ပထမဆုံုးအေရးၾကီးပါတယ္။ေနာက္ပိုင္း စာဖတ္သက္ရင့္လာတာနွင့္အတူ အေကာင္းအဆိုးကို ေရြးခ်ယ္တတ္လာပါတယ္။
ကဲ ဒီေန ့ကစျပီး စာဖတ္ျခင္း အေလ့အထကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေလးငယ္ေတြဆီ မ်ိဳးေစ့ခ်ျပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးၾကပါစို ့.........
No comments:
Post a Comment
ကၽြန္ေတာ္သိသမွ်ေလးေတြ၊ေတြ ့သမွ်ေလးေတြ၊ေတြးမိသမွ်ေလးေတြကို မွတ္စုျပဳလုပ္ထားျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္.......အကယ္၍ အမွားပါခဲ့လွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္မွာသာ တာ၀န္ရိွပါတယ္.မိတ္ေဆြတို ့အလည္တစ္ေခါက္ေလာက္လာခဲ့ပါဦးေနာ္...